Sigmoïd
van colon sigmoideum– S-vormige bocht tussen colon decendens en endeldarm.
Sigmoïd
Sigmoïd verwijst naar het colon sigmoideum, een specifiek deel van de dikke darm dat bekend staat om zijn S-vormige bocht. Deze bocht fungeert als een overgangszone tussen het dalende deel van de dikke darm (colon descendens) en de endeldarm (rectum).
Anatomische locatie en functie
Het sigmoïd is anatomisch gelegen in het bekkengebied en speelt een belangrijke rol bij de opslag van ontlasting voordat deze het lichaam verlaat. Door zijn S-vormige structuur fungeert het sigmoïd als een soort van opvanggebied waar ontlasting tijdelijk kan worden opgeslagen voordat het naar de endeldarm wordt getransporteerd voor uiteindelijke uitscheiding.
Klinische relevantie
Het sigmoïd is een gebied dat onderhevig kan zijn aan verschillende medische aandoeningen, waaronder diverticulitis, poliepen en in sommige gevallen kanker. Diagnostische procedures zoals een colonoscopie kunnen worden uitgevoerd om de gezondheid van dit deel van de darm te beoordelen.
Diagnostische methoden
Verschillende diagnostische methoden kunnen worden gebruikt om de status van het sigmoïd te evalueren. Naast de colonoscopie zijn er ook andere beeldvormende technieken zoals MRI en CT-scans die kunnen helpen bij het identificeren van afwijkingen of aandoeningen in dit gebied.
Sigmoid voor neovagina
Weefsel van het sigmoid colon kan worden gebruikt bij het creëren van een neovagina. Dit is een chirurgisch geconstrueerde vagina die is gemaakt met behulp van een segment van het sigmoïd colon, een deel van de dikke darm. Deze methode wordt soms gebruikt in de genderbevestigende chirurgie en bij het dieper maken van een onderontwikkelde vagina bij intersekse vrouwen.
Chirurgische procedure
Tijdens de operatie wordt een stuk van het sigmoïd colon verwijderd en gebruikt om een nieuwe vagina te vormen. Dit segment wordt losgemaakt van het spijsverteringsstelsel en verbonden met een nieuw gecreëerde opening in het bekkengebied. Omdat het sigmoïd colon een natuurlijke vochtigheid en slijmproductie heeft, kan het resultaat een meer “natuurlijk aanvoelende” neovagina zijn. Echter, er zijn ook risico’s en complicaties die kunnen optreden, zoals infecties, littekenvorming, of problemen met de darmfunctie.
Alternatieve methoden
Er zijn verschillende andere methoden voor het creëren van een neovagina, waaronder
- de penile-inversietechniek (bij trans vrouwen),
- bekleding met huidtransplantaties,
- bekleding met het het buikvlies (Davydov-methode),
- een geforceerde pelotte-therapie met verdoving (Vecchietti, methode), en
- geleidelijke druk uitoefenen met vaginale pelotten / dilatatiestaven.
De keuze voor een specifieke methode hangt af van verschillende factoren, zoals de anatomische situatie van de patiënt en persoonlijke voorkeuren.
« Terug naar de woordenlijst