Non-disjunctie
Het onvolkomen uiteenwijken van chromosomen bij de mitose.
Non-disjunctie is een fout tijdens de celdeling waarbij één of meer chromosomen niet normaal scheiden, wat resulteert in dochtercellen met meer of juist minder chromosomen dan gebruikelijk.
Tijdens normale meiose in de geslachtscellen worden homologe chromosomen (chromosomenparen) gescheiden in de eerste meiotische deling, en zusterchromatiden worden gescheiden in de tweede meiotische deling. Als er een non-disjunctie optreedt, worden deze chromosomen of chromatiden niet correct gescheiden.
Als non-disjunctie optreedt tijdens de vorming van eicellen of zaadcellen, kan het resulterende embryo een extra chromosoom hebben (trisomie) of een chromosoom missen (monosomie). De gevolgen van non-disjunctie kunnen ernstig zijn. Een bekend voorbeeld van trisomie is het syndroom van Down, waarbij er drie kopieën zijn van chromosoom 21 in plaats van de gebruikelijke twee. Anderzijds zijn er ook chromosoomvariaties die minder ernstige gevolgen hebben, bijvoorbeeld bij het syndroom van Klinefelter waarbij iedere cel twee X-chromosomen en een Y-chromosoom bevat (47,XY).
Non-disjunctie kan optreden tijdens meiose I of meiose II en kan betrekking hebben op zowel autosomen (niet-geslachtschromosomen) als geslachtschromosomen.
« Terug naar de woordenlijst