Hoge Raad der Nederlanden
De Hoge Raad der Nederlanden, vaak kortweg de Hoge Raad genoemd en gevestigd in Den Haag, is het hoogste rechtsprekende orgaan in Nederland op het gebied van civiel recht, strafrecht en belastingrecht.
Belang
Het belang van de Hoge Raad is groot. Als hoogste rechterlijke instantie speelt hij een belangrijke rol in het waarborgen van de eenheid van het recht, de rechtszekerheid en de ontwikkeling van het recht in Nederland. Arresten van de Hoge Raad zorgen voor een consequente interpretatie van de wet, wat belangrijk is voor zowel de juridische praktijk als de samenleving. Bovendien heeft de Hoge Raad een adviserende rol naar de regering en het parlement in wetgevingsprocessen.
Geschiedenis
De Hoge Raad kent een lange geschiedenis, die teruggaat tot de 19e eeuw. Opgericht in 1838, na de afscheiding van België, verving de Hoge Raad de voormalige Hooge Raad van Holland, Zeeland en West-Friesland uit 1582. Deze oprichting was een belangrijke stap in het vestigen van een centrale, onafhankelijke rechtspraak in Nederland.
Werkwijze
De Hoge Raad fungeert vooral als cassatierechter. Dit houdt in dat niet de feiten van een zaak opnieuw worden beoordeelt, maar dat gekeken wordt naar de toepassing van het recht en de juistheid van procedures in lagere rechtbanken. Als een partij meent dat het recht verkeerd is toegepast of de procedure incorrect is gevolgd, kan zij in cassatie gaan bij de Hoge Raad. De uitspraken van de Hoge Raad zijn bindend en hebben vaak grote invloed op de interpretatie en toepassing van het recht in Nederland.
« Terug naar de woordenlijst