« Terug naar de woordenlijst

David Reimer (1965-2004)

David Reimer, geboren als Bruce Peter Reimer op 22 augustus 1965 in Winnipeg, Manitoba USA, is bekend geworden door de controversiële behandeling die hij onderging na een mislukte besnijdenis in zijn kinderjaren. Bij deze ingreep werd zijn penis ernstig beschadigd, waarna psycholoog John Money de ouders adviseerde om David als meisje op te voeden en een geslachtsaanpassende operatie uit te voeren. Money was een invloedrijke psycholoog die gespecialiseerd was in genderidentiteit en geloofde dat gender voornamelijk sociaal geconstrueerd was. Hij zag in de Reimer-tweeling een kans om zijn theorieën te testen, omdat tweeling-broer Brian als goed vergelijkbare ‘controle-groep’ zou kunnen fungeren. Het onderzoek zou later bekend worden als de ‘John/Joan-case’.

Tweeling

Op advies van Money onderging David een chirurgische castratie en werd hij opgevoed als een meisje genaamd Brenda. Brenda en Brian werden jarenlang door Money onderzocht, zowel lichamelijk als geestelijk. Later werd bekend dat Money de kinderen ook seksueel misbruikt had door ze seksuele handelingen bij elkaar te laten uitvoeren.

Toch een man

Money publiceerde dat de geslachtsverandering succesvol was en gebruikte het als bewijs dat genderidentiteit voornamelijk door opvoeding en sociale factoren wordt bepaald. Hij vertelde er niet bij dat er geen follow-up onderzoek was gedaan.

David realiseerde zich op de leeftijd van 8-11 jaar dat hij geen meisje was. Zijn jeugd werd gekenmerkt door ernstige emotionele en psychologische problemen; hij ervoer ernstige stress en identiteitsproblemen. Na te hebben gehoord over zijn verleden, ging hij op 14-jarige leeftijd onder de naam David weer als man leven. Hij onderging diverse behandelingen om de geslachtsaanpassing ongedaan te maken, waaronder testosteroninjecties, een dubbele mastectomie en phalloplastie-operaties.

Publicatie

Money heeft nooit toegegeven dat zijn experiment niet het door hem geschetste resultaat heeft opgeleverd. Pas toen David zijn verhaal vertelde aan journalist John Colapinto en het artikel in het tijdschrift Rolling Stone werd gepubliceerd, werd ook in wetenschappelijk kringen bekend dat Money’s beweringen onjuist waren. Ondertussen had Money op basis van zijn ‘onderzoek’ met de Reimer-tweeling in 1975 wel de Optimal Gender Policy1De Optimal Gender Policy is een theoretisch en therapeutisch model dat gaat uit van drie kernpunten die essentieel zijn (althans volgens Money) voor het slagen van de behandeling: 1) timing, 2) opereren, en 3) geheimhouding. Anders gezegd: zo snel mogelijk, maar in ieder geval binnen twee jaar, moet het kind met een operatie lichamelijk worden aangepast aan het gewenste geslacht en daarna moet er met niemand meer over gepraat worden, want dat brengt het kind aan het twijfelen. In feite zijn het dezelfde argumenten die artsen nu nog steeds gebruiken, al noemen ze het niet meer de optimal Gender Policy (zie 5454: Argumenten van anderen dan de patiënt zelf mogen niet leiden tot een geslachtsbevestigende behandeling.
Het is een misvatting dat jong opereren grote voordelen heeft (en andere argumenten voor vroege chirurgie).
en 151151: Argumenten voor nnmb’s zijn gebaseerd op drogredenen.
Het is een misvatting dat er goede redenen zijn om nnmb’s niet wettelijk te reguleren.
).
ontwikkeld. Dat protocol werd tot 2003 gebruikt als basis voor de geheimhouding rond intersekse.

Overlijden

De onjuiste gendertoewijzing, de onderzoeken en de behandelingen hebben zowel David als Brian ernstig psychisch beschadigd. Brian stierf in 2002 op 36-jarige leeftijd aan een overdosis en David pleegde op 4 mei 2004 zelfmoord – hij werd 38 jaar. Zijn ouders hebben verklaard dat de door Money afgedwongen, ongepaste therapie verantwoordelijk was voor de dood van hun beide zonen​​.

Gevolgen

De zaak van David Reimer had verstrekkende gevolgen voor het wetenschappelijk inzicht dat genderidentiteit zich ontwikkeld onder invloed van biologische factoren. Het bracht ook kritiek en ethische vragen met zich mee over de praktijken van John Money en de grenzen van psychologische experimenten. De tragische uitkomst van de John/Joan-case laat zien dat artsen en psychologen ethisch moeten handelen als zij te maken krijgen met de complexiteit van genderidentiteit. Het heeft ook bijgedragen aan het begrip dat genderidentiteit diep verankerd is in de biologie van een individu en niet kan worden gewijzigd door opvoeding of sociale omgeving.

« Terug naar de woordenlijst