35 – Intersekse is niet biologische te verklaren
Al heel lang zoeken gezondheidswerkers naar biologische verklaringen voor de lichamen van intersekse personen. Dat is nog steeds niet gelukt. En dat is voor intersekse ook niet belangrijk.
Al heel lang zoeken gezondheidswerkers naar biologische verklaringen voor de lichamen van intersekse personen. Dat is nog steeds niet gelukt. En dat is voor intersekse ook niet belangrijk.
Het is een misverstand dat alleen kinderen intersekse zijn. Intersekse ervaringen houden niet op bij het volwassen zijn. Wel worden die ervaringen anders.
Gezondheidswerkers denken vaak dat intersekse personen zonder hun hulp problemen in de maatschappij zullen ondervinden. Dat is onnodig en leidt tot stigma en discriminatie.
Meisjesbesnijdenis kan als cultureel verschijnsel niet los worden gezien van nnmb’s bij intersekse kinderen. Als we nnmb’s niet voorkomen, kunnen we moeilijk volhouden dat meisjesbesnijdenis een onacceptabele praktijk is.
Het is een misvatting dat meer intersekse personen moeten deelnemen in de interseksegemeenschap voordat de interseksebelangenorganisaties mogen spreken. De interseksegemeenschap bestaat en wordt breed gesteund door tal van organisaties, instanties en personen.
Samenwerking leidt tot meer resultaat, maar kan ook tot verwatering leiden. De interseksegemeenschap beschermt de eigen positie door alleen leden uit de eigen gemeenschap over intersekse te laten spreken.
Samenwerking met alle soorten organisaties, dus lhbtiq+ en niet-lhbtiq+, is noodzakelijk om de doelen van de interseksegemeenschap te bereiken. Samenwerking kan gericht zijn op o.a. politieke beïnvloeding, depathologisering, sociale verandering, en gezondheid.
Intersekse komt niet voort uit ‘identiteitsdenken’ of ‘identiteitspolitiek’. Intersekse is geen keuze, intersekse mensen worden zo geboren. Maar het is begrijpelijk dat de doorleefde ervaring van intersekse bijdraagt aan hun identiteit.
De gedachte dat iemand (lees: een trans persoon) zichzelf ten onrechte intersekse zou noemen, is voor sommige mensen onverteerbaar. Behalve dat een andere benaming voor intersekse dit niet kan voorkomen, is het de vraag of het iets uitmaakt als zo nu en dan iemand zich ten onrechte als intersekse persoon voordoet.
Hoe kun je seksediversiteit en intersekse in beleid opnemen? En op welke gronden doe je dat dan? Vaak wordt gedacht dat het beëindigen van de non-consensuele, zonder problemen uit te stellen operaties bij kinderen het enige is waar intersekse organisaties aan werken. Maar in werkelijkheid behoren seksediversiteit en intersekse zichtbaar te zijn in tal van beleidsterreinen.