75 – Ouderlijke zorg is een plicht
Ouders die vinden dat toestemming geven voor een nnmb weinig anders is dan, bijvoorbeeld, een schoolkeuze of het meenemen naar kerkdiensten, vergeten dat niet iedere keuze gelijkwaardig is.
Slachtoffer
33 – Snijgraag en boos?
De communicatie tussen intersekse mensenrechtenexperts en gezondheidswerkers verloopt soms moeizaam. Dan worden wederzijds onjuiste stereotyperingen gebruikt.
156 – Meer dan genoeg
In Nederland worden nog steeds nnmb’s uitgevoerd. Het aantal nnmb’s per jaar is vergelijkbaar met andere weinig voorkomende misdrijven die al in het strafrecht zijn opgenomen. De ernst en gevolgen van nnmb’s zijn bovendien vergelijkbaar met die van meisjesbesnijdenis.
144 – Tijdgeest
Gezondheidswerkers bagatelliseren hun handelen in het verleden door te verwijzen naar de ‘tijdgeest’. Daarmee nivelleren zij het onrecht tot een situatie waarin ‘iedereen een beetje dader is en iedereen een beetje slachtoffer’.
14 – Identiteit
Intersekse komt niet voort uit ‘identiteitsdenken’ of ‘identiteitspolitiek’. Intersekse is geen keuze, intersekse mensen worden zo geboren. Maar het is begrijpelijk dat de doorleefde ervaring van intersekse bijdraagt aan hun identiteit.
Verenigde Naties: Aanbevelingen
De Nederlandse overheid heeft bij beoordelingen in het kader van CEDAW, CESCR, UPR, en CaT aanbevelingen ontvangen over de situatie van intersekse personen. Maar werkt dat? Waarom mag de Verenigde Naties de Nederlandse overheid de les lezen en hoe gaat dat dan?