Een gebrek aan geld, en daardoor aan medewerkers, maakt het voor intersekseorganisaties moeilijk om hun visie bekend te maken. Gezondheidswerkers hebben dat probleem niet. Beide effecten zijn slecht voor de emancipatie van intersekse personen.
In de media lijkt het dikwijls alsof de aantasting van de lichamelijke integriteit het enige probleem is waar intersekse personen mee te maken hebben. In werkelijkheid zijn er volgens mensenrechtendeskundigen veel meer problemen.
Geheimhouding, al dan niet onder het mom van privacy zelfgekozen, lijkt een effectieve manier om discriminatie te voorkomen. In de praktijk is het een vorm van geïnternaliseerde interseksefobie en zelfdiscriminatie.
Sommige gezondheidswerkers denken dat alleen een minderheid van de intersekse mensen om een Wettelijke Regulering vraagt. Daarmee ontkennen zij de omvang van de internationale intersekse gemeenschap en de inzet van andere organisaties en instanties.
De Nederlandse overheid zegt dat artsen samen met ouders over nnmb’s mogen beslissen. De Verenigde Naties denkt daar anders over en zeggen dat de staat de schending van de rechten van kinderen moet verbieden en vervolgen.
Zowel door gezondheidswerkers als door de maatschappij als geheel is de acceptatie van intersekse gering. Intersekse personen worden iets minder geaccepteerd dan trans personen en veel minder dan lhb personen.
In deze publicatie wordt regelmatig gesproken over de ‘vrije en volledig geïnformeerde toestemming’ die een intersekse persoon zelf moet geven voordat een gezondheidswerker een geslachts¬bevestigende behandeling kan uitvoeren. Wat is dat en welke regels gelden daarbij?
De maatschappij heeft gezondheidswerkers gevraagd een probleem (intersekse) op te lossen. Het is de maatschappij die het probleem heeft gecreëerd en in stand houdt. Daarom moet de emancipatie van intersekse personen vooral plaatsvinden in de maatschappij, niet in ziekenhuizen.
Bij tal van NNID-activiteiten wordt de naam van NNID nauwelijks genoemd. Dat heeft een reden.
Bij de verschuiving van een medisch paradigma naar een mensenrechten paradigma speelt taal een belangrijke rol. Wanneer twee paradigma’s dezelfde woorden gebruiken is de betekenis van die woorden belangrijker dan ooit.
