64 – Niet altijd al ‘genormaliseerd’
Lange tijd werden intersekse lichamen ‘genormaliseerd’. Pas in de jaren 1950 ontstond voor gezondheidswerkers de mogelijkheid intersekse te commodificeren.
Lange tijd werden intersekse lichamen ‘genormaliseerd’. Pas in de jaren 1950 ontstond voor gezondheidswerkers de mogelijkheid intersekse te commodificeren.
Intersekse is een doorleefde ervaring en niets kan te niet doen wat je als kind hebt meegemaakt. Nnmb’s maken ook deel uit van die doorleefde ervaring.
Als er geen noodzaak voor het doktersbezoek is, zijn ook onschuldig lijkende bezoekjes aan gezondheidswerkers nnmb’s. Ze leiden net als andere nnmb’s tot gezondheidsproblemen later in het leven.
Operaties, geheimhouding, en medische controles kunnen levenslang invloed hebben op de kwaliteit van leven van intersekse mensen.
Het is een misvatting dat ‘normaliserende’ behandelingen ‘normale’ genitaliën opleveren. In die misvatting zit nog een misvatting: er is geen standaard voor genitaliën.
De visie op intersekse verandert, net als intersekse personen zelf ook veranderen. Elkaar ontmoeten in een gemeenschap helpt mensen zichzelf te zijn, ook buiten die gemeenschap.
De visie op intersekse verandert, net als intersekse personen zelf ook veranderen. Elkaar ontmoeten in een gemeenschap helpt mensen zichzelf te zijn, ook buiten die gemeenschap.
Intersekse mensen hebben vaak te maken met meervoudige discriminatie. Deze intersectionaliteit moet zichtbaar zijn in interseksebeleid en in NGO-rapportages voor de VN.
Intersekse emancipatie richt zich op ervaringen, niet op lichamen. Het idee dat intersekse 'geneesbaar' is, is onjuist. De emancipatie van intersekse personen vereist sociale erkenning en maatschappelijke acceptatie. Dit vraagt een voortdurende strijd en inzet voor duurzame mensenrechten.
Bij de verschuiving van een medisch paradigma naar een mensenrechten paradigma speelt taal een belangrijke rol. Wanneer twee paradigma’s dezelfde woorden gebruiken is de betekenis van die woorden belangrijker dan ooit.