65 – Psychische problemen
Intersekse mensen hebben, zo blijkt uit vrijwel alle recente onderzoeken, veel psychische problemen. Maar dat is niet altijd zo geweest. Het is dan ook de vraag wat de oorzaak is: intersekse of de medische behandeling.
Intersekse mensen hebben, zo blijkt uit vrijwel alle recente onderzoeken, veel psychische problemen. Maar dat is niet altijd zo geweest. Het is dan ook de vraag wat de oorzaak is: intersekse of de medische behandeling.
Lange tijd werden intersekse lichamen ‘genormaliseerd’. Pas in de jaren 1950 ontstond voor gezondheidswerkers de mogelijkheid intersekse te commodificeren.
Intersekse is een doorleefde ervaring en niets kan te niet doen wat je als kind hebt meegemaakt. Nnmb’s maken ook deel uit van die doorleefde ervaring.
Als er geen noodzaak voor het doktersbezoek is, zijn ook onschuldig lijkende bezoekjes aan gezondheidswerkers nnmb’s. Ze leiden net als andere nnmb’s tot gezondheidsproblemen later in het leven.
Operaties, geheimhouding, en medische controles kunnen levenslang invloed hebben op de kwaliteit van leven van intersekse mensen.
John Money promoveer de in 1952 aan Harvard op een proefschrift over intersekse personen. Het proefschrift van John Money is niet gepubliceerd maar bevat interessante informatie over de geestelijke gezondheid van intersekse personen.
In deze publicatie wordt regelmatig gesproken over de ‘vrije en volledig geïnformeerde toestemming’ die een intersekse persoon zelf moet geven voordat een gezondheidswerker een geslachts¬bevestigende behandeling kan uitvoeren. Wat is dat en welke regels gelden daarbij?
De werkinstructie voor de beoordeling van vluchtelingen gebruikt de term lhbti, maar er wordt niet ingegaan op intersekse vluchtelingen. Uit angst voor afwijzing doen intersekse vluchtelingen zich nu voor als lhbt personen. Dat zou niet nodig hoeven zijn.
Zoveel mensen, zoveel ervaringen. Dat geldt ook voor intersekse personen. Toch zijn er ook veel overeenkomstige ervaringen, bijvoorbeeld in hoe de maatschappij met intersekse personen omgaat.
De zichtbare intersekse gemeenschap in Nederland wordt gekenmerkt door de woorden ‘wit’ en ‘vrouw’. Dat is te verklaren, maar die verklaring is geen reden om niet (nog) meer aan diversiteit te werken.