Intersekse verwijst naar de doorleefde ervaring van mensen met lichaamskenmerken die niet passen binnen normatieve definities van man of vrouw. Het gaat niet over seksuele oriëntatie of genderidentiteit. Meestal identificeren intersekse personen zich als man of vrouw en kunnen elke seksuele oriëntatie hebben, variërend van heteroseksueel tot lesbisch, homoseksueel, of biseksueel.
Nnmb’s kunnen per definitie worden uitgesteld en zijn daarom geen noodzakelijke medische interventies.
Nnmb’s uitvoeren omdat het kind niet wordt geaccepteerd door de maatschappij is een drogreden.
Een ‘normaliserende’ behandeling heeft niets te maken met normaal zijn of normaal doen. Het is een eufemisme voor nnmb’s.
Stel dat vanaf vandaag geen enkele nnmb meer wordt uitgevoerd… dan zijn morgen niet alle problemen voorbij. Het zal een mensenleven duren voordat er einde komt aan de gevolgen van de laatste nnmb’s.
Zou veel zelfvertrouwen nodig zijn om zonder nnmb een gelukkig mens te worden? Onderzoek laat zien dat het eerder omgekeerd is: veel mensen hebben na een nnmb aanzienlijke psychische problemen.
Ouders die vinden dat toestemming geven voor een nnmb weinig anders is dan, bijvoorbeeld, een schoolkeuze of het meenemen naar kerkdiensten, vergeten dat niet iedere keuze gelijkwaardig is.
Intersekse verwijst naar de doorleefde ervaring van mensen met lichaamskenmerken die niet passen binnen normatieve definities van man of vrouw. Het gaat niet over seksuele oriëntatie of genderidentiteit. Meestal identificeren intersekse personen zich als man of vrouw en kunnen elke seksuele oriëntatie hebben, variërend van heteroseksueel tot lesbisch, homoseksueel, of biseksueel.
Bijna ieder sociaalwetenschapplijk onderzoek naar intersekse sluit terecht af met ‘meer onderzoek is nodig’. Maar voor die onderzoeken moeten wel de juiste indicatoren worden gebruikt.
Het verschil tussen ervaring en doorleefde ervaring is niet alleen van belang voor de definitie, maar ook bij sociaalwetenschappelijk onderzoek naar intersekse.
