Intersekse verwijst naar de doorleefde ervaring van mensen met lichaamskenmerken die niet passen binnen normatieve definities van man of vrouw. Het gaat niet over seksuele oriëntatie of genderidentiteit. Meestal identificeren intersekse personen zich als man of vrouw en kunnen elke seksuele oriëntatie hebben, variërend van heteroseksueel tot lesbisch, homoseksueel, of biseksueel.
In Nederland is het gewoonte dat ouders toestemming voor nnmb’s kunnen geven. Daarmee overtreed Nederland het internationaal recht. Ouders die toestemming geven voor nnmb’s schenden de rechten van hun kind.
In de media lijkt het dikwijls alsof de aantasting van de lichamelijke integriteit het enige probleem is waar intersekse personen mee te maken hebben. In werkelijkheid zijn er volgens mensenrechtendeskundigen veel meer problemen.
Sommige gezondheidswerkers denken dat alleen een minderheid van de intersekse mensen om een Wettelijke Regulering vraagt. Daarmee ontkennen zij de omvang van de internationale intersekse gemeenschap en de inzet van andere organisaties en instanties.
De maatschappij heeft gezondheidswerkers gevraagd een probleem (intersekse) op te lossen. Het is de maatschappij die het probleem heeft gecreëerd en in stand houdt. Daarom moet de emancipatie van intersekse personen vooral plaatsvinden in de maatschappij, niet in ziekenhuizen.
Het is een misvatting dat meer intersekse personen moeten deelnemen in de interseksegemeenschap voordat de interseksebelangenorganisaties mogen spreken. De interseksegemeenschap bestaat en wordt breed gesteund door tal van organisaties, instanties en personen.
