De Nederlandse overheid zegt dat artsen samen met ouders over nnmb’s mogen beslissen. De Verenigde Naties denkt daar anders over en zeggen dat de staat de schending van de rechten van kinderen moet verbieden en vervolgen.
Zowel door gezondheidswerkers als door de maatschappij als geheel is de acceptatie van intersekse gering. Intersekse personen worden iets minder geaccepteerd dan trans personen en veel minder dan lhb personen.
In deze publicatie wordt regelmatig gesproken over de ‘vrije en volledig geïnformeerde toestemming’ die een intersekse persoon zelf moet geven voordat een gezondheidswerker een geslachts¬bevestigende behandeling kan uitvoeren. Wat is dat en welke regels gelden daarbij?
De maatschappij heeft gezondheidswerkers gevraagd een probleem (intersekse) op te lossen. Het is de maatschappij die het probleem heeft gecreëerd en in stand houdt. Daarom moet de emancipatie van intersekse personen vooral plaatsvinden in de maatschappij, niet in ziekenhuizen.
Bij de verschuiving van een medisch paradigma naar een mensenrechten paradigma speelt taal een belangrijke rol. Wanneer twee paradigma’s dezelfde woorden gebruiken is de betekenis van die woorden belangrijker dan ooit.
De anti-genderbeweging is vaak zo verblind dat ook intersekse mensen worden aangevallen. Het is belangrijk dat de interseksegemeenschap de transgemeenschap steunt, al was het maar omdat sommige intersekse mensen ook trans zijn.
Niet iedereen ziet het voordeel van lhbtiq+ samenwerking; het zijn immers verschillende, onvergelijkbare groepen? Toch blijken de ervaringen met de begrippen man/mannelijke en vrouw/vrouwelijk wél vergelijkbaar.
In de lhbtiq+ groep zijn er voor iedereen een of meer letters waar je je niet mee identificeert. Het gaat dan ook niet om de letters, maar wat de verschillende groepen gezamenlijk kunnen bereiken.
Richtlijnen kunnen goed naast wetgeving bestaan: een richtlijn gebaseerd op de wetgeving schetst de vrije bewegingsruimte van gezondheidswerkers en wetgeving zegt wat de gevolgen zijn als een gezondheidswerker zich niet aan de richtlijn houdt.
NNMB’s zijn in alle gevallen onacceptabel, niet alleen bij DSD-diagnoses. Ook om te voorkomen dat gezondheidswerkers ‘gaten in de wet’ opzoeken door andere diagnose namen te gebruiken, moeten worden voorkomen dat wetgeving afhankelijk is van een medische classificatie.
