Intersekse verwijst naar de doorleefde ervaring van mensen met lichaamskenmerken die niet passen binnen normatieve definities van man of vrouw. Het gaat niet over seksuele oriëntatie of genderidentiteit. Meestal identificeren intersekse personen zich als man of vrouw en kunnen elke seksuele oriëntatie hebben, variërend van heteroseksueel tot lesbisch, homoseksueel, of biseksueel.
Deze verzamelpagina is goed beginpunt voor voor beleidsmedewerkers die seksediversiteit en intersekse willen opnemen in beleid.
Nnmb’s kunnen per definitie worden uitgesteld en zijn daarom geen noodzakelijke medische interventies.
In de maatschappij en onder gezondheidswerkers bestaat brede consensus dat conversietherapie voor seksuele oriëntatie en genderidentiteit/-expressie niet werkt en zelfs schadelijk is. Toch wordt bij intersekse kinderen geprobeerd ze cis-gender hetero te maken.
In Nederland worden nog steeds nnmb’s uitgevoerd. Gezondheidswerkers maken daar geen geheim van.
Stel dat vanaf vandaag geen enkele nnmb meer wordt uitgevoerd… dan zijn morgen niet alle problemen voorbij. Het zal een mensenleven duren voordat er einde komt aan de gevolgen van de laatste nnmb’s.
Een groot deel van de zorg, inclusief nnmb’s, is niet gebaseerd op bewezen effectiviteit. Maar waarop baseren gezondheidswerkers zich dan?
Zou veel zelfvertrouwen nodig zijn om zonder nnmb een gelukkig mens te worden? Onderzoek laat zien dat het eerder omgekeerd is: veel mensen hebben na een nnmb aanzienlijke psychische problemen.
Als iemand niet in staat is om toestemming te geven voor een medische behandeling, kan iemand anders ‘proxy consent’ geven. Maar dat geldt alleen voor medische behandelingen die niet uitgesteld kunnen worden.
Het is een misvatting dat nnmb’s toegestaan zijn ‘omdat er geen bewijs is dat niet opereren beter is’. Zelfs als, nadrukkelijk als, dat argument waar of relevant zou zijn, zijn nnmb’s ernstige mensenrechtenschendingen.
