De maatschappij heeft gezondheidswerkers gevraagd een probleem (intersekse) op te lossen. Het is de maatschappij die het probleem heeft gecreëerd en in stand houdt. Daarom moet de emancipatie van intersekse personen vooral plaatsvinden in de maatschappij, niet in ziekenhuizen.
Bij de verschuiving van een medisch paradigma naar een mensenrechten paradigma speelt taal een belangrijke rol. Wanneer twee paradigma’s dezelfde woorden gebruiken is de betekenis van die woorden belangrijker dan ooit.
De anti-genderbeweging is vaak zo verblind dat ook intersekse mensen worden aangevallen. Het is belangrijk dat de interseksegemeenschap de transgemeenschap steunt, al was het maar omdat sommige intersekse mensen ook trans zijn.
Opname van diagnoses in een Wettelijke Regulering, ongeacht of dat bedoeld is om diagnoses in de wet op te nemen of er juist van uit te sluiten, betekent dat de rechten van sommige kinderen gerespecteerd worden en van andere kinderen niet.
NNMB’s zijn in alle gevallen onacceptabel, niet alleen bij DSD-diagnoses. Ook om te voorkomen dat gezondheidswerkers ‘gaten in de wet’ opzoeken door andere diagnose namen te gebruiken, moeten worden voorkomen dat wetgeving afhankelijk is van een medische classificatie.
Othering’ is uitsluiting van ‘de anderen’ door ze met een semi-inclusieve naam aan te duiden. Dit is, hoe je het ook bekijkt, (een aanzet tot) discriminatie. Goede wetgeving vraagt inclusief taalgebruik zodat mensen niet onbedoeld worden uitgesloten van de maatschappij.
Eerdere richtlijnen hebben niet kunnen voorkomen dat nog steeds nnmb’s worden uitgevoerd. Daarom is het na zeventig jaar experimenteren op basis van onbewezen behandelingen en onvoldoende onderzoek, hoog tijd voor de Wettelijke Regulering.
De gedachte dat iemand (lees: een trans persoon) zichzelf ten onrechte intersekse zou noemen, is voor sommige mensen onverteerbaar. Behalve dat een andere benaming voor intersekse dit niet kan voorkomen, is het de vraag of het iets uitmaakt als zo nu en dan iemand zich ten onrechte als intersekse persoon voordoet.
Er zijn mensen die een hekel hebben aan het woord intersekse omdat het woord sekse op seks lijkt. Maar intersekse en interseks komen voort uit sekse of geslacht, niet uit seksualiteit of uit seks.
Het exacte aantal intersekse personen in Nederland varieert door verschillende definities en meetmethoden. Desondanks is deze groep groot genoeg om niet te negeren bij beleidsvorming. De focus op aantallen wordt gezien als een fase in het emancipatieproces, vergelijkbaar met eerdere debatten over homoseksualiteit.
