80 – Nog steeds in Nederland
In Nederland worden nog steeds nnmb’s uitgevoerd. Gezondheidswerkers maken daar geen geheim van.
In Nederland worden nog steeds nnmb’s uitgevoerd. Gezondheidswerkers maken daar geen geheim van.
De visie op intersekse verandert, net als intersekse personen zelf ook veranderen. Elkaar ontmoeten in een gemeenschap helpt mensen zichzelf te zijn, ook buiten die gemeenschap.
Intersekse is geen keuze en DSD is geen duidelijke medische diagnose. Iemand die intersekse is, kan een diagnose krijgen, maar er zijn ook veel intersekse mensen zonder een diagnose.
De boodschap van dit hoofdstuk is ‘ja, domme vragen bestaan’. Nog te vaak wordt aangenomen dat mensen die delen dat ze intersekse zijn ook bereid zijn iedere vraag te beantwoorden.
Richtlijnen kunnen goed naast wetgeving bestaan: een richtlijn gebaseerd op de wetgeving schetst de vrije bewegingsruimte van gezondheidswerkers en wetgeving zegt wat de gevolgen zijn als een gezondheidswerker zich niet aan de richtlijn houdt.
Medische richtlijnen zijn een vorm van zelfregulering. In de praktijk blijft een groep gezondheidswerkers vasthouden aan hun ervaringen. Het resultaat is dat, zeker bij nnmb’s, richtlijnen bewezen ineffectief zijn.
In andere landen blijkt dat ouders wetgeving ontlopen door nnmb’s in het buitenland uit te laten voeren. Net als bij meisjesbesnijdenis moet die route via wetgeving worden afgesneden.