79 – Geïndividualiseerde nieuwlichterij
Samenvatting
Samenvatting
Zou veel zelfvertrouwen nodig zijn om zonder nnmb een gelukkig mens te worden? Onderzoek laat zien dat het eerder omgekeerd is: veel mensen hebben na een nnmb aanzienlijke psychische problemen.
Ouders die vinden dat toestemming geven voor een nnmb weinig anders is dan, bijvoorbeeld, een schoolkeuze of het meenemen naar kerkdiensten, vergeten dat niet iedere keuze gelijkwaardig is.
Tevredenheid meten is erg moeilijk te meten. Op de manier waarop gezondheidswerkers tevredenheid onderzoeken bij kinderen die een nnmb hebben ondergaan is de uitkomst te positief.
Nnmb’s zijn mensenrechtenschendingen, ook bij kinderen waarvan je denkt dat je het geslacht kunt voorspellen.
Jong opereren heeft geen voordelen; alleen de patiënt zelf kan beslissen over de wenselijkheid of noodzaak van een gelachtsbevestigende behandeling.
De communicatie tussen intersekse mensenrechtenexperts en gezondheidswerkers verloopt soms moeizaam. Dan worden wederzijds onjuiste stereotyperingen gebruikt.
Argumenten die gezondheidswerkers gebruiken om ouders voor een nnmb te laten kiezen, blijken gebaseerd te zijn op drogredenen. Het resultaat is dat ouders onjuist worden voorgelicht.
Gezondheidswerkers martelen toch niet? Nee, maar het alternatief is niet beter: wrede, onmenselijke en onterende behandeling. De rol die de overheid heeft bij de uitvoering van nnmb’s zou misschien wel onder foltering kunnen vallen.
De Nederlandse overheid zegt dat artsen samen met ouders over nnmb’s mogen beslissen. De Verenigde Naties denkt daar anders over en zeggen dat de staat de schending van de rechten van kinderen moet verbieden en vervolgen.