50 – Mensenrechten in de zorg
Sommige mensen denken dat een discours over mensenrechten dat gericht is op de medische praktijken van intersekse irrelevant is, omdat DSD een medische kwestie is.
Sommige mensen denken dat een discours over mensenrechten dat gericht is op de medische praktijken van intersekse irrelevant is, omdat DSD een medische kwestie is.
Intersekse en DSD gaan over min of meer dezelfde groep personen. Iedereen die een DSD-diagnose heeft, heeft automatisch ook de doorleefde die bedoeld wordt in de definitie van intersekse.
Intersekse is geen keuze en DSD is geen duidelijke medische diagnose. Iemand die intersekse is, kan een diagnose krijgen, maar er zijn ook veel intersekse mensen zonder een diagnose.
Wat bedoeld is om geen zijde te kiezen en twee groepen tevreden te stellen, leidt tot verdere pathologiseren van intersekse mensen.
De introductie van het acroniem heeft de emancipatie van intersekse personen bijna tien jaar stilgelegd.
DSD is geen synoniem voor intersekse, hoewel het in grote lijnen toch dezelfde groep mensen betreft.
Sommige minden vinden de term DSD prima. Anderen hebben er een grondige hekel aan. Maar dat betekent niet dat de term verboden moet worden.
Sommige gezondheidswerkers passen zelf de definitie van DSD aan hun eigen mening, maar dat is niet in het belang van de patiënten en ook niet in het belang van de wetenschap.
In Nederland worden nog steeds nnmb’s uitgevoerd. Het aantal nnmb’s per jaar is vergelijkbaar met andere weinig voorkomende misdrijven die al in het strafrecht zijn opgenomen. De ernst en gevolgen van nnmb’s zijn bovendien vergelijkbaar met die van meisjesbesnijdenis.
Ondanks dat door Nederland geratificeerde verdragen die nnmb’s verbieden deel uitmaken van de Nederlandse wet, gaat de overheid ervanuit dat ouders toestemming kunnen geven voor nnmb’s. Er is sprake van systemische en institutionele schending van de rechten van intersekse kinderen.