107 – Intersectionaliteit
Intersekse mensen hebben vaak te maken met meervoudige discriminatie. Deze intersectionaliteit moet zichtbaar zijn in interseksebeleid en in NGO-rapportages voor de VN.
Intersekse mensen hebben vaak te maken met meervoudige discriminatie. Deze intersectionaliteit moet zichtbaar zijn in interseksebeleid en in NGO-rapportages voor de VN.
De visie op intersekse verandert, net als intersekse personen zelf ook veranderen. Elkaar ontmoeten in een gemeenschap helpt mensen zichzelf te zijn, ook buiten die gemeenschap.
De overheid vindt dat artsen over nnmb’s mogen beslissen, maar diverse mensenrechteninstanties hebben Nederland gezegd dat een einde moet komen aan nnmb’s. Daarbij is een aantal keer opgeroepen dit via het strafrecht te regelen.
Meisjesbesnijdenis kan als cultureel verschijnsel niet los worden gezien van nnmb’s bij intersekse kinderen. Als we nnmb’s niet voorkomen, kunnen we moeilijk volhouden dat meisjesbesnijdenis een onacceptabele praktijk is.
Beleid voor intersekse inclusie/emancipatie is niet hetzelfde als beleid voor transgender inclusie/emancipatie. Daarom is het niet voldoende om transgender in documenten te vervangen door transgender/intersekse.
Samenwerking leidt tot meer resultaat, maar kan ook tot verwatering leiden. De interseksegemeenschap beschermt de eigen positie door alleen leden uit de eigen gemeenschap over intersekse te laten spreken.
Samenwerking met alle soorten organisaties, dus lhbtiq+ en niet-lhbtiq+, is noodzakelijk om de doelen van de interseksegemeenschap te bereiken. Samenwerking kan gericht zijn op o.a. politieke beïnvloeding, depathologisering, sociale verandering, en gezondheid.
Niet iedereen ziet het voordeel van lhbtiq+ samenwerking; het zijn immers verschillende, onvergelijkbare groepen? Toch blijken de ervaringen met de begrippen man/mannelijke en vrouw/vrouwelijk wél vergelijkbaar.
In de lhbtiq+ groep zijn er voor iedereen een of meer letters waar je je niet mee identificeert. Het gaat dan ook niet om de letters, maar wat de verschillende groepen gezamenlijk kunnen bereiken.
Het exacte aantal intersekse personen in Nederland varieert door verschillende definities en meetmethoden. Desondanks is deze groep groot genoeg om niet te negeren bij beleidsvorming. De focus op aantallen wordt gezien als een fase in het emancipatieproces, vergelijkbaar met eerdere debatten over homoseksualiteit.