Intersekse verwijst naar de doorleefde ervaring van mensen met lichaamskenmerken die niet passen binnen normatieve definities van man of vrouw. Het gaat niet over seksuele oriëntatie of genderidentiteit. Meestal identificeren intersekse personen zich als man of vrouw en kunnen elke seksuele oriëntatie hebben, variërend van heteroseksueel tot lesbisch, homoseksueel, of biseksueel.
Deze verzamelpagina is goed beginpunt voor voor beleidsmedewerkers die seksediversiteit en intersekse willen opnemen in beleid.
In Nederland worden nog steeds nnmb’s uitgevoerd. Gezondheidswerkers maken daar geen geheim van.
Lange tijd werden intersekse lichamen ‘genormaliseerd’. Pas in de jaren 1950 ontstond voor gezondheidswerkers de mogelijkheid intersekse te commodificeren.
Als er geen noodzaak voor het doktersbezoek is, zijn ook onschuldig lijkende bezoekjes aan gezondheidswerkers nnmb’s. Ze leiden net als andere nnmb’s tot gezondheidsproblemen later in het leven.
Jong opereren heeft nadelen; het is onethisch om kinderen vroeg te opereren als de operatie kan worden uitgesteld tot het kind zelf kan beslissen.
Hoewel dat wettelijk niet nodig is, proberen artsen bij intersekse kinderen binnen drie dagen een geslacht toe te kennen. Maar in feite wordt een gender toegewezen.
Sommige minden vinden de term DSD prima. Anderen hebben er een grondige hekel aan. Maar dat betekent niet dat de term verboden moet worden.
Nnmb’s vormen een onrecht dat diepgeworteld is in de structuur van zowel de staat als van de gezondheidszorg. Hierdoor worden de rechten van intersekse kinderen in Nederland systemisch en institutioneel geschonden.
Intersekse is geen ziekte; het ontworstelen van intersekse aan het medisch domein is noodzakelijk omdat de huidige pathologisering tot onnodige behandelingen leidt en daarmee tot een minder goede zorg waar daar wél nodig is.
