Geen uitzondering, geen uitputtende opsomming

De wettelijke regulering van geslachtsbevestigende behandelingen voor intersekse personen mag geen uitzonderingen bevatten omdat iedere medische behandeling die niet noodzakelijk is en waar de betrokkene niet zelf vrije ¹In de betekenis van ‘zonder dat enige druk op de betrokkene is uitgeoefend door de maatschappij in het algemeen en artsen of familie in het bijzonder’. en volledig geïnformeerde toestemming voor heeft gegeven, een ernstige mensen­rechten­schending is – data is irrelevant voor de ethiek rondom nnmb’s ^[1]. Het is daarbij niet relevant of de groep zichzelf aanduidt met intersekse, DSD, of de naam van een diagnose (zie 162162: De Wettelijke Regulering moet onafhankelijk zijn van classificaties (zoals DSD).Het is een misvatting dat in toekomstige wetgeving het acroniem DSD kan worden gebruikt., 163163: De Wettelijke Regulering moet vrij zijn van woorden die intersekse personen als een minderwaardige groep ten opzichte van de rest van de maatschappij presenteren.Het is een misvatting dat de woorden ‘stoornissen’, ‘verschillen’ of ‘variaties’ bruikbaar zijn in wetgeving of in onderzoek., 164164: De Wettelijke Regulering moet zo inclusief mogelijk zijn, daarom moet het woord intersekse niet worden gebruikt.Het is een misvatting dat in toekomstige wetgeving per se het woord intersekse moet worden gebruikt., en 165165: De Wettelijke Regulering moet voor alle kinderen en in alle situaties gelden.Het is een misvatting dat het uitmaakt of mensen de term intersekse of DSD gebruiken.).²Vanuit het oogpunt van conflictbeperking is het onwenselijk conflictopwekkende factoren, zoals discussies over welke diagnose een kind heeft, in regelgeving op te nemen. Uitzonderingen in regelgeving die mensenrechtelijk niet van andere cases verschillen, leiden tot een verminderde duidelijkheid bij de doelgroep en een verminderde bestendigheid, aangezien de uitzonderingen geen stand zullen houden bij beoordeling vanuit het internationaal/supranationaal recht. betekent dat, bijvoorbeeld, een hypospadie-operatie, niet anders mag worden beschouwd dan een clitoris-verkleining, of een vaginaplastiek.

Daar komt bij dat een uitputtende opsomming van diagnoses in wetgeving niet haalbaar is. Veel syndromen hebben invloed op het genitaal, maar worden niet automatisch onder DSD’s gerekend (zie 4242: DSD is duidelijk gedefinieerd, maar de voorbeeld-classificatie is, hoewel veel gebruikt, niet volledig..Het is een misvatting dat er meerdere definities van DSD zijn., specifiek voetnoot 186 op pagina 61). Het spreekt voor zich dat de bescherming van de lichamelijke integriteit van kinderen niet afhankelijk mag zijn van de diagnose.

Door in de Wettelijke Regulering geen diagnoses te noemen, maar behandeling zonder consent alleen toe te staan als sprake is van een relevante medische noodsituatie, wordt voorkomen dat de wetgever op de stoel van de behandelaar gaat zitten. Of sprake is geweest van een noodsituatie, kan achteraf getoetst worden via de (tucht)rechter, waarbij dient te worden aangesloten bij de wijze van vervolging en de strafmaat die voor meisjesbesnijdenis geldt, indien niet kan worden aangetoond dat sprake was van een medische noodsituatie.³Zie 139139: Nnmb’s zijn de westerse variant van meisjesbesnijdenis.Het is een misvatting dat nnmb’s niets te maken hebben met meisjesbesnijdenis of jongensbesnijdenis. voor uitleg waarom het belangrijk is dat vervolging en strafmaat moeten aansluiten bij die van meisjesbesnijdenis.

(Zie 5454: Argumenten van anderen dan de patiënt zelf mogen niet leiden tot een geslachtsbevestigende behandeling.Het is een misvatting dat jong opereren grote voordelen heeft (en andere argumenten voor vroege chirurgie). voor een uitleg waarom cosmetische genitale operaties volgens de Brussels Collaboration on Bodily Integrity hooguit kunnen worden beschouwd als een ‘medisch nuttige interventie’ en niet als een ‘medisch noodzakelijke interventie’.)