Hoe komt het dat we stigma en psychische problemen bij meisjesbesnijdenis aan de besnijdenis wijten en dezelfde problemen bij intersekse personen aan hun lichaam wijten in plaats van aan de nnmb’s?

Met twee maten meten

Wat voor meisjesbesnijdenis geldt, gaat mutatis, mutandis, ook op voor nnmb’s. Al sinds intersekse personen via de Intersex Society of North America (ISNA) een einde wilden maken aan nnmb’s werd een link gelegd met meisjesbesnijdenis^{[3 , 4]}, maar de westerse samenleving wilde dat verband toen nog niet zien^[27]. Tegenwoordig vinden veel meer mensen dat de non-consensuele ‘medische’ behandeling van intersekse kinderen (ook aangeduid als Intersekse Genitale Verminking/Intersex Genital Mutilation – IGM ¹Intersex Genital Mutilation (IGM) is een verwijzing naar Female Genital Mutilation (FGM)/meisjesbesnijdenis. NNID gebruikt de term IGM niet omdat hiermee gesuggereerd wordt dat alleen non-consensuele niet-noodzakelijke genitale operaties ter discussie staan. Dergelijke operaties zijn slechts een deel van het probleem omdat ook hormoonbehandelingen en sturende psychologische ‘begeleiding’ nnmb’s kunnen zijn (zie pagina 214 voor de definitie van nnmb).) een westerse vorm van meisjesbesnijdenis ^{[1 , 10 , 16 , 18]} of zij vinden op zijn minst dat de westerse landen met twee maten ²De dubbele stadaard dat nnmb’s zijn toegestaan, terwijl zelfs de lichtste vorm van meisjesbesnijdenis verboden is. Een andere dubbele standaard die westerse landen hanteren, is het verschil in behandeling van intersekse kinderen en trans kinderen. De eerste groep kan kort na de geboorte een geslachtsbevestigende behandeling ondergaan, terwijl de tweede groep voor nagenoeg dezelfde behandeling 18 jaar moet zijn. De ironie is dat een intersekse kind op het moment van de behandeling niet eens weet wat gender is terwijl een trans kind op het moment van behandeling zich al jaren bewust is van de eigen genderidentiteit. Om die reden is NNID voorstander van een leeftijdsgrens die voor beide groepen geldt 152152: NNID vraagt een wettelijke regulering van geslachtsbevestigende behandelingen voor intersekse personen, geen algemeen verbod op geslachtsbevestigende behandelingen.Het is een misvatting dat de interseksebeweging een verbod wil op normaliserende behandelingen.. meten^{[5 , 7 , 11 , 12 , 13 , 17 , 19 , 20 , 21 , 22 , 24 , 25 , 26 , 29]}.

Dat westerse landen met twee maten meten, blijkt ook uit recent onderzoek in het Verenigd Koninkrijk: bij twee vrijwel identieke beschrijvingen van een clitorectomie keuren niet-professionals de ingreep vaker goed bij nnmb’s dan bij meisjesbesnijdens. ^[28]

Genderneutrale benadering

Onderzoeker Brian Earp betoogt dat pogingen om jongensbesnijdenis of de chirurgische nnmb’s ‘in quarantaine’ te plaatsen door een beroep te doen op de gevolgen voor de gezondheid, bedoelingen van de ouders of religie, recent zijn ondermijnd door wetenschappelijk onderzoek. Er zijn verboden vormen ³Bijvoorbeeld een ‘inkeping’ of een ‘speldenprik’ in de clitorishoed. van meisjesbesnijdenis die minder ingrijpend zijn dan de toegestane jongensbesnijdenis of de chirurgische nnmb’s; dit ‘zero tolerance’ beleid ten aanzien van meisjesbesnijdenis heeft ertoe geleid dat voorstanders van meisjesbesnijdenis tegenwoordig betogen dat zogenaamd ‘minder ernstige’ vormen van meisjesbesnijdenis als moreel aanvaardbaar moeten worden beschouwd en wettelijk moeten worden getolereerd. De verdediging van de praktijk baseren zij op de Westerse tolerantie ⁴Tolerantie is nimmer wederzijds; het woord wordt vrijwel altijd gebruikt door degen die over anderen heersen of die anderen onderdrukken en gaat uit van de macht om een ander of het gedrag van een ander te kunnen tolereren (‘verdragen’, in plaats van de rechten van de ander te erkennen en te respecteren). en zelfs promotie van jongensbesnijdenis en genitale operaties bij intersekse kinderen; zij beroepen zich daarbij op problematische (b.v. racistische) dubbele standaarden.^{[8 , 9] 5}Een voorbeeld van deze dubbele standaarden: “[V]olwassen vrouwen ondergaan steeds vaker een genitale verandering in Amerikaanse klinieken en ziekenhuizen: een vrouw kan legaal collageen laten inspuiten in haar ‘g-spot’ of haar maagdenvlies laten ‘reconstrueren’; zij kan haar clitorale voorhuid laten verwijderen (eigenlijke besnijdenis) of haar clitoris laten verkleinen; zij kan haar schaamlippen laten bijknippen als zij ze ‘te groot’ vindt of ze vol laten spuiten met vetinjecties als zij ze ‘te dun’ vindt; en ze kan de grootte van haar vaginale opening laten verkleinen met hechtingen voor een strakkere pasvorm tijdens de penis-vaginale gemeenschap […]. Deze worden door sommigen omschreven als ‘verbeterend’ in plaats van ‘verminkend’, maar in sommige gevallen is het effect niet verschillend van wat wij onder de noemer ‘genitale vrouwelijke verminking’ verstaan wanneer het elders voorkomt. Met andere woorden, terwijl de artsen de ‘inkeping’ zagen als een ‘overbruggings’-procedure tussen infibulatie en de afschaffing van genitale verminking, zou het net zo goed een brug kunnen worden tussen door Amerikanen gewraakte en door Amerikanen goedgekeurde genitale verminking, waarbij een reeds beschikbare, legale cosmetische ingreep opduikt als een nieuw coming-of-age ritueel voor jonge Somalische meisjes.” ^[8]

Om op lange termijn succesvol te kunnen zijn, zo betogen onderzoekers, moeten inspanningen om een einde te maken aan meisjesbesnijdenis geworteld zijn in een sekse- en genderneutraal (d.w.z. menselijk) recht op lichamelijke integriteit en genitale autonomie.^{[1 , 2 , 8 , 9]}

Overigens publiceerde de Artsenfederatie KNMG al in 2010 een standpunt tegen niet-therapeutische circumcisie (NTC) bij minderjarige jongens’^{[6 , 23]}. Artsenorganisaties in Denemarken en Finland hebben ongeveer gelijke standpunten ingenomen^[20].

Gendered Genital Modifications (GGMo)

Omdat de verschillende termen niet los van elkaar staan, heeft de Italiaanse antropologe Michela Fusaschi voorgesteld bij het geheel van meisjesbesnijdenis, mannelijke besnijdenis, clitorale reconstructie na meisjesbesnijdenis, geslachtsbevestigende chirurgie bij transgender personen, genitale chirurgie bij intersekse personen en andere ‘cosmetische’ genitale chirurgie te spreken over Gendered Genital Modifications (GGMo). GGMo heeft betrekking op volksgezondheid, welzijn, potentiële schade, seksualiteit, morele en sociale normen, genderemancipatie, gendergeweld, en prohibitief en permissief beleid en wetten. ^{[14 , 15]}