HOOFDSTUK 131
Geheimhouding is een vorm van geïnternaliseerde interseksefobie
Geheimhouding, al dan niet onder het mom van privacy zelfgekozen, lijkt een effectieve manier om discriminatie te voorkomen. In de praktijk is het een vorm van geïnternaliseerde interseksefobie en zelfdiscriminatie.
De intersekse persoon die voldoende privileges heeft, zal het niet of nauwelijks opvallen dat binnen de maatschappij sprake is van discriminatie van intersekse personen. Dat geldt al helemaal voor iemand die intersekse-ervaringen geheimhoudt. Toch staat het vast dat andere mensen wél te maken hebben met discriminatie, uitsluiting, achterstelling, pesten, onbegrip, enzovoort[1 , 2 , 3 , 4 , 6] (zie ook 105105: Intersekse mensen worden gepest, gediscrimineerd, en buitengesloten.Het is een misvatting dat intersekse mensen niet gepest, gediscrimineerd, buitengesloten, en aangevallen worden.). Het is daarom een (geïnternaliseerde) vorm van discriminatie/interseksefobie als een intersekse persoon met een flinke hoeveelheid beschermende privileges zegt dat opkomen voor intersekserechten niet nodig is.
Bovendien, wie in geheimhouding leeft om discriminatie te voorkomen, ondervindt op dat moment al wat discriminatie is – de geheimhouding is immers uit angst en niet uit vrije wil (zie ook 6161: Nnmb’s kunnen ernstige negatieve gevolgen voor het kind hebben.Het is een misvatting dat nnmb’s geen negatieve gevolgen hebben voor het kind. onder Gevolgen self-concealment).
Standpunt NNID
Geheimhouding om discriminatie te voorkomen, is een vorm van geïnternaliseerde interseksefobie
Met geheimhouding lijkt het alsof je de gevolgen van discriminatie kunt ontlopen. Maar het blijft discriminatie als je niet jezelf mag zijn. Daarnaast is geheimhouding geen echte oplossing, want het maakt mensen ongelukkig [5].
Wat mensen zeggen
KOP
Citaal.[a]
— Eva, 24 jaar – 2023