HOOFDSTUK 126
Intersekse-emancipatie vindt plaats in de maatschappij; artsen spelen daarin een ondergeschikte rol
De maatschappij heeft gezondheidswerkers gevraagd een probleem (intersekse) op te lossen. Het is de maatschappij die het probleem heeft gecreëerd en in stand houdt. Daarom moet de emancipatie van intersekse personen vooral plaatsvinden in de maatschappij, niet in ziekenhuizen
Culturele behoefte
Als er geen medische redenen zijn om een nnmb uit te voeren, en als blijkt dat nnmb’s desondanks nog plaatsvinden, kan het niet anders dan dat nnmb’s voldoen aan een in de maatschappij levende ‘culturele behoefte’.1Een ‘culturele behoefte’ die misschien voortkomt uit angst dat intersekse mensen een bedreiging vormen voor sekse als dichotomie 88: Sekse is een spectrum, geen dichotomie.Het is een misvatting dat sekse een dichotomie is..
Dat betekent dat de maatschappij de grootste bedreiging voor intersekse mensen vormt, niet artsen. Geen arts heeft tot doel mensenrechten te schenden.2Hetgeen niet wil zeggen dat artsen niets te verwijten valt. Ten eerste hadden zij op grond van de ervaringen van intersekse personen hun moreel kompas tenminste 20 jaar eerder kunnen bijstellen 144144: De ervaringen van intersekse volwassenen zijn net zo relevant als de meer recente ervaringen van kinderen.Het is een misvatting dat nnmb’s in het verleden moeten worden gezien in de ‘tijdgeest’., ten tweede hebben zij met de introductie van het acroniem DSD de hand gehad in de commodificatie van intersekse in het algemeen en nnmb’s in het bijzonder (de ‘markt’ voor DSD in de Verenigde Staten wordt geschat op meer dan US$ 111 miljoen aan ziekenhuiskosten per jaar[2 , 7] – zie ook 8080: Nnmb’s komen in Nederland nog steeds voor.Het is een misvatting dat dit soort operaties tegenwoordig niet meer voorkomt.. Dat dit toch gebeurt komt doordat:
- de maatschappij een beeld van geslacht in stand houdt waarin geen plaats is voor intersekse mensen (88: Sekse is een spectrum, geen dichotomie.Het is een misvatting dat sekse een dichotomie is. en 99: Intersekse betekent niet ‘tussen man en vrouw’.Het is een misvatting dat intersekse ‘tussen man en vrouw’ betekent.),
- artsen handelen naar de instructies die ze, onuitgesproken en in de vorm van normen, van de maatschappij ontvangen – de oneigenlijke argumenten voor nnmb’s in 5454: Argumenten van anderen dan de patiënt zelf mogen niet leiden tot een geslachtsbevestigende behandeling.Het is een misvatting dat jong opereren grote voordelen heeft (en andere argumenten voor vroege chirurgie). zijn voor een belangrijk deel gebaseerd op de normatieve sociale constructie van man en vrouw, en
- de wetgever ouders in de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) rechten lijkt te geven die de ouders niet toekomen 7474: Alleen het kind zelf kan toestemming geven voor een geslachtsbevestigende behandeling.Het is een misvatting dat nnmb’s toegestaan zijn als de ouders toestemming geven. -anders gezegd: de Nederlandse wetgeving, of op zijn minst de interpretatie daarvan, komt niet overeen met internationale wetgeving (zie 148148: Nederland heeft geen wetgeving waarmee nnmb’s effectief en efficiënt kunnen worden aangepakt.Het is een misvatting dat Nederland al goede wetgeving heeft die de rechten van het kind beschermt. voor een uitgebreide uitleg).
Na 70 jaar
Na 70 jaar zonder wetenschappelijke onderbouwing uitgevoerde medische behandelingen van intersekse mensen zijn deze punten zo vanzelfsprekend (3De ‘vanzelfsprekendheid’ wordt veroorzaakt door wat de Franse filosoof Michel Foucault de ‘medical gaze’en ‘bio-power’ noemt. In het interview Prison Talk (door J.-K. Brochier in juni 1975) zei Foucault in relatie hiermee: “Nu heb ik geprobeerd om de voortdurende articulatie zichtbaar te maken die er volgens mij is tussen macht en kennis en tussen kennis en macht. We moeten ons er niet bij neerleggen dat macht behoefte heeft aan een dergelijke ontdekking, een dergelijke vorm van kennis, maar we moeten eraan toevoegen dat de uitoefening van macht zelf nieuwe kennisobjecten creëert en doet ontstaan en nieuwe informatie verzamelt. […]. De uitoefening van macht creëert voortdurend kennis en omgekeerd veroorzaakt kennis voortdurend effecten van macht. [3]” In het interview The Ethics of the Concern for Self as a Practice of Freedom (door H. Becker, R. Fornet-Betancourt, en A. Gomez-Miiller op 2 januari 1984) zegt Foucault dat macht niet bestaat, maar dat het altijd gaat om de relaties van macht [4]., 4Misschien is die vanzelfsprekendheid het vierde punt in de zojuist gegeven opsomming. Oorspronkelijk, zeventig jaar geleden, werden nnmb’s uitgevoerd omdat gezondheidswerkers er waarschijnlijk echt van overtuigd waren dat de maatschappij intersekse lichamen niet zou accepteren. Nu lijken nnmb’s vooral te worden uitgevoerd omdat ze al heel lang worden uitgevoerd en de maatschappij, inclusief gezondheidswerkers, gewend of verslaafd is geraakt aan die norm (zie ook het citaat van Carl Sagan in voetnoot 1 op pagina 3).)geworden dat de Wettelijke Regulering noodzakelijk is. Voor het derde punt zal in de bestaande wetgeving verduidelijkt moeten worden dat het recht van de ouders om voor hun kind te geïnformeerde toestemming te geven beperkt is.
Dat de normen van de maatschappij voor intersekse mensen een belangrijker bedreiging voor de lichamelijke integriteit en autonomie vormen, wil niet zeggen dat artsen niet kunnen worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid. Iedere artseneed is immers gebaseerd op de inzet van de arts voor het belang van de patiënt en het geen schade doen aan de patiënt[1].
De normen die de maatschappij hanteert zijn niet alleen de belangrijkste reden waarom nnmb’s worden uitgevoerd, maar ook de reden waarom de schending van de rechten van intersekse mensen zal doorgaan nadat nnmb’s wettelijk gereguleerd zijn 128128: Nnmb’s vormen slechts een klein deel van de mensenrechtenschendingen waar intersekse mensen mee te maken hebben.Het is een misvatting dat alle rechten gerespecteerd worden als er geen nnmb’s meer worden uitgevoerd..
Meer nodig dan overleg
Dit alles betekent dat de rechten van intersekse mensen niet veiliggesteld kunnen worden door intersekse mensen en gezondheidswerkers met elkaar te laten overleggen (zie ook 171171: Overleg over nnmb’s met gezondheidswerkers is bewezen ineffectief gebleken.Het is een misvatting dat overleg beter werkt dan de Wettelijke Regulering.). Dat de Wettelijke Regulering strikte regels voor vervolging en bestraffing bij overtreding 152152: NNID vraagt een wettelijke regulering van geslachtsbevestigende behandelingen voor intersekse personen, geen algemeen verbod op geslachtsbevestigende behandelingen.Het is een misvatting dat de interseksebeweging een verbod wil op normaliserende behandelingen. moet bevatten en zo min mogelijk onduidelijkheden, blijkt uit ervaringen die zijn opgedaan in Duitsland en Malta; doordat gezondheidswerkers gebruik maken van gaten in de wetgeving, worden in Malta nog steeds nnmb’s uitgevoerd 5Dit leidde in 2019 voor Malta opnieuw tot aanbevelingen van het VN-Comité voor de Kinderrechten. In Malta is in 2015 wetgeving van kracht geworden die intersekse kinderen juist moet beschermen, maar pas in 2018 werden sancties van kracht, die bovendien minder zwaar zijn dan bij meisjesbesnijdenis. https://intersexrights.org/un/crc-c-mlt-co-3-6/ en https://www.maltatoday.com.mt/news/national/100178/intersex_surgery_on_infants_still_carried_out_in_malta_despite_ban_report_indicates en blijft het aantal operaties in Duitsland gelijk[5 , 6].
Standpunt NNID
Intersekse-emancipatie vindt plaats in de maatschappij; artsen spelen daarin een ondergeschikte rol
De maatschappij heeft blijkbaar een probleem met intersekse en heeft gezondheidswerkers gevraagd dat probleem op te lossen. Gezondheidswerkers zijn verantwoordelijk voor hun daden, maar het is de maatschappij die het probleem heeft gecreëerd en in stand houdt. Daarom moet de emancipatie van intersekse personen primair plaatsvinden in de maatschappij, niet in ziekenhuizen.
Wat mensen zeggen
Nog geen citaat
He, wat jammer! Voor dit hoofdstuk hebben we geen passend citaat gevonden. We zoeken nog steeds deelnemers voor ons oral history-project Seksediversiteit in Nederland en Vlaanderen. Neem contact op met Miriam van der Have (info@nnid.nl) als je je verhaal wil delen. Misschien komt hier dan een citaat van jou te staan.[a]
— NNID – 2023