Intersekse kinderen aan wie niet (meteen) een geslacht kan worden toegekend,¹Hoeveel kinderen dit in Nederland betreft is niet precies bekend^[3]. Onderzoek in Schotland zegt dat atypische genitaliën die enige bezorgdheid wekken en onderzoek vereisen in de neonatale periode bij 1:1.881 geboorten voortkomen, specialistische hulp wordt ingeroepen bij 1:3.318 geboorten, en dat vertraagde geslachtstoewijzing wordt gemeld bij 1:11.097 geboorten^[1]. hebben het recht om in het geboorteregister de geslachtsaanduiding ‘geslacht is niet kunnen worden vastgesteld’ op te laten nemen, in plaats van ‘man’ of ‘vrouw’. Dat geeft het kind de gelegenheid om zelf een genderidentiteit te ontwikkelen en zich later eventueel te laten inschrijven als man of vrouw. Deze aanduiding betekent niet dat een kind genderneutraal moet worden opgevoed, maar het maakt het wel eenvoudiger als het aanvankelijk toegekende geslacht door het kind wordt verworpen. Een X in het paspoort geeft aanmerkelijk minder vervelende situaties dan een onjuiste geslachtsaanduiding die niet eenvoudig kan worden aangepast.²Bij geadopteerde intersekse kinderen komt het voor dat in het geboorteland een geslacht is toegekend op basis van, bijvoorbeeld, chromosomen, maar dat een Nederlandse arts vaststelt dat het niet mogelijk is een geslacht toe te kennen. Bij inschrijving van het geadopteerde kind in Den Haag wordt het kind gedwongen zich te laten inschrijven onder het geslacht dat in het geboorteland is toegekend, zelfs als het kind in Nederland al in het andere geslacht leeft. Dit is een hoogst onwenselijke situatie. In Nederland wordt een persoon met een X in het paspoort beter door de samenleving geaccepteerd dan in sommige andere landen; het is daarom aan de persoon zelf om te bepalen of de keuze voor X verantwoord is.

Overigens stellen de internationale intersekseorganisaties dat een kind het geslacht man of vrouw moet worden toegekend en dat de geslachtsregistratie op eenvoudige wijze moet kunnen worden aangepast^[3].³NNID ondersteunt ouders die hier toch voor kiezen volledig. Het standpunt van de internationale intersekse organisaties, komt voort uit de aanname dat kinderen nadeel kunnen ondervinden als de geslachtsregistratie ‘is niet kunnen worden vastgesteld’ gedeeld wordt met bijvoorbeeld de school of met gezondheidswerkers. Dergelijke problemen hebben zich in de praktijk niet of nauwelijks voorgedaan. In Duitsland was het enige tijd min of meer verplicht om bij het niet kunnen vaststellen van het geslacht, het kind in te schrijven met een ‘open’ geslachtsregistratie. Tussen 2013 en 2016 is dat slechts 12 maal gebeurd^[2].