HOOFDSTUK 25
Intersekse mensen kunnen (soms) kinderen krijgen
Intersekse betekent niet per se dat iemand onvruchtbaar is. Daarnaast zijn er ook voor mensen die wel onvruchtbaar zijn veel manieren om kinderen te krijgen.
Veel intersekse mensen kunnen geen eicellen of sperma (meer) aanmaken. Maar uit een omvangrijk Europees onderzoek blijkt dat 14% van de deelnemers (33,4 procent met een partner, gemiddelde leeftijd 32,4 jaar) een of meer kinderen heeft: 7 procent na geassisteerde voortplanting, 3,5 procent zonder geassisteerde voortplanting, en 4 procent via adoptie[4].
Uiteraard is het percentage van 14% erg laag. Om daar verandering in te brengen, is het belangrijk dat intersekse kinderen zo lang mogelijk hun geslachtsklieren houden en gezondheidswerkers hun aandacht van nnmb’s verschuiven naar geassisteerde voortplantingstechnieken die beter geschikt zijn voor intersekse mensen. Meer inzetten op vruchtbaarheid van intersekse personen betekent ook dat geaccepteerd moet worden dat sommige vrouwen spermacellen aanmaken en sommige mannen eicellen aanmaken.1Om deze reden zet NNID zich samen met Transgender Netwerk en COC Nederland in voor het in ouderschapswetgeving vervangen van vader en moeder door ouder. Dat doen we niet omdat de bestaande wetgeving zou zijn ingehaald door de biologische mogelijkheden, maar omdat de altijd al bestaande biologische realiteit van intersekse niet meer door gezondheidswerkers mag worden aangepast aan de wetgeving. Tot 2006 is vrouwen met AOS voorgehouden dat hun testes moeten worden verwijderd om kanker te voorkomen[1], terwijl al in 1976 bekend was dat dit niet waar is[3]. Het mag daarbij niet uitmaken welk gender een intersekse persoon heeft; de keuze tussen baren of verwekken wordt bepaald door wat biologisch gezien mogelijk is en mag niet worden beperkt door iemands genderidentiteit/-expressie. 2Al geruime tijd komt het voor dat trans mannen bij wie de baarmoeder niet is verwijderd kinderen baren en dat trans vrouwen met ingevroren sperma kinderen verwekken. Sinds de verplichting om geen kinderen meer te kunnen verwekken of baren uit de wetgeving is geschrapt, zijn de mogelijkheden voor trans personen om ouder te worden nog verder verbeterd. Het spreekt voor zich dat dit voor intersekse mensen niet anders kan zijn.
Op dit moment hebben veel kinderurologen, endocrinologen en gynaecologen onvoldoende kennis over de vruchtbaarheid van intersekse mensen[2].
Standpunt NNID
Ook intersekse mensen hebben een kinderwens
Jonge intersekse mensen en hun ouders moeten worden geïnformeerd over mogelijkheden om de vruchtbaarheid te behouden, het veiligstellen van sperma of eicellen, op intersekse mensen afgestemde geassisteerde voortplantingstechnieken en de toegang tot adoptie. Geconstateerde knelpunten moeten worden verholpen.
Wat mensen zeggen
Wel of niet volledig biologisch vrouw
Ik heb uiteindelijk gekozen voor adoptie, met mijn ex-man heb ik twee kinderen geadopteerd uit Brazilië, een jongen en meisje. Ja, mooi. Als ik nu kijk met wat ik nu weet, weet ik niet of ik dat gedaan zou hebben. Maar dat is natuurlijk met meer dingen hoe je achteraf naar iets kijkt. Ook vanuit hunzelf denk ik– Voor mij was het een wens en die is wel in vervulling gegaan. Ja. […] Ik ben niet echt kinderloos, volledig geaccepteerd.
Het enige, ik kan wel soms nog iets van – ik weet niet goed hoe ik het moet noemen – verdriet voelen dat ik niet een biologisch eigen kind heb. Dat ik dat niet heb kunnen ervaren in mijn buik, dat ik niet die herkenning heb gezien bij mijn kinderen, zoals ik nu bij mijn kleinkind en mijn dochter zie. Dan denk ik soms ook wel eens waarom. Gewoon een stukje verdriet, ja.[a]
— Ellen Weisscher – 2023