Hoe wordt bij de geboorte het ‘echte’ geslacht vastgesteld?

Je kunt het ‘echte’ geslacht van een kind niet vaststellen bij de geboorte. Intersekse kinderen hebben lichamelijke kenmerken die niet helemaal passen in de standaard categorieën ‘man’ of ‘vrouw’ zoals de maatschappij die hanteert. Dus bij de geboorte wordt er een geslacht gekozen, met de verwachting dat het kind zich later ook zo zal voelen. Maar voor ongeveer 5% klopt die verwachting niet, en het is niet te zeggen wie bij die 5% hoort.

Bij sommige vormen van seksediversiteit kloppen de verwachtingen vaker. Bijvoorbeeld, de meeste mensen met het Syndroom van Klinefelter voelen zich man, terwijl de meeste mensen met het Syndroom van Turner of het Compleet Androgeenongevoeligheidssyndroom (CAOS) zich vrouw voelen.

Omdat je niet weet bij wie het toegewezen geslacht later klopt, is het niet slim om dat geslacht al kort na de geboorte via medische behandelingen te ‘bevestigen’. Volgens internationale organisaties zoals de VN, de Raad van Europa en het Europees Parlement zijn dergelijke behandelingen zelfs een ernstige schending van kinderrechten. Zij vinden dat non-consensuele niet-noodzakelijke medische behandelingen (nnmb’s) in het strafrecht thuishoren en dat de slachtoffers recht recht hebben op compensatie.

In Nederland, zo zegt de overheid, mogen ouders en gezondheidswerkers samen besluiten of zo’n behandeling plaatsvindt. Die visie is in strijd met het internationaal recht.