134 – Toestemming van ouders
In Nederland is het gewoonte dat ouders toestemming voor nnmb’s kunnen geven. Daarmee overtreed Nederland het internationaal recht. Ouders die toestemming geven voor nnmb’s schenden de rechten van hun kind.
Rechten
135 – Zelfstandig beslissend kind
Wie denkt dat de rechten van het kind voldoende geborgd zijn als een jong kind samen met de ouders en de gezondheidswerkers beslist over niet-noodzakelijke medische behandelingen, schendt nog steeds de rechten van dat kind.
136 – Respecteren of schenden
Is het mogelijk om mensenrechten ‘zoveel mogelijk’ te respecteren of ‘maar een klein beetje’ te schenden? Zijn 5 nnmb’s minder erg dan 100 nnmb’s?
137 – Tevredenheid
Mag je de rechten van een minderheid schenden om een meerderheid iets meer (of iets eerder) tevreden te stellen? Het antwoord ligt bij een andere vraag: heeft iedereen recht op lichamelijke integriteit, zelfbeschikking en een open toekomst?
138 – Consent, geen carte Blanche
Consent en proxy consent zijn geen ongelimiteerde toestemming voor artsen. Er zijn ook na het geven van geïnformeerde toestemming grenzen waaraan een behandelaar zich dient te houden.
139 – Besnijdenis
Meisjesbesnijdenis kan als cultureel verschijnsel niet los worden gezien van nnmb’s bij intersekse kinderen. Als we nnmb’s niet voorkomen, kunnen we moeilijk volhouden dat meisjesbesnijdenis een onacceptabele praktijk is.
140 – Andere cultuur
Intersekse kinderen uit andere landen hebben dezelfde rechten als Nederlandse intersekse kinderen.
141 – Niet onderhandelbaar
The Brussels Collaboration on Bodily Integrity heeft vastgelegd wat het verschil is tussen medisch noodzakelijk en medisch nuttig. NNMB’s zijn per definitie niet medisch noodzakelijk – hierover kan niet worden onderhandeld.
142 – Emancipatie zonder gezondheidswerkers
Gezondheidswerkers denken vaak dat intersekse personen zonder hun hulp problemen in de maatschappij zullen ondervinden. Dat is onnodig en leidt tot stigma en discriminatie.
143 – Demedicalisering
Intersekse is geen ziekte; het ontworstelen van intersekse aan het medisch domein is noodzakelijk omdat de huidige pathologisering tot onnodige behandelingen leidt en daarmee tot een minder goede zorg waar daar wél nodig is.
Intersekse gaat over rechten. Vooral in discussies met niet-juristen blijken misvattingen te bestaan over de vraag over wie rechten vraagt, welke rechten gevraagd worden, en of die rechten wel door de juiste personen worden gevraagd. Veel misvattingen over rechten hebben een ethische oorsprong: waarom zou iemand een recht wel of niet hebben. Ook hier komen het oude medisch paradigma en het mensenrechtenparadigma met elkaar in botsing.