Eerstelijnszorgverleners
Deze categorie bevat artikelen die interessant kunnen zijn voor mensen die in de eerstelijnszorg werken en in hun praktijk te maken krijgen met seksediversiteit.
Nu de overheid een tijdschema heeft gegeven voor het opheffen van de intelligente lockdown van Nederland, vraagt NNID extra aandacht voor de bescherming van intersekse mensen.
Is [naam beroemdheid] intersekse? Op het internet wordt veel geschreven over welke beroemdheid wel of geen intersekse persoon is. Verwacht hier
DSD en intersekse betekenden in 2006 hetzelfde, maar sinds die tijd is er veel veranderd. Tegenwoordig staat DSD voor de medische aspecten en intersekse voor de sociale aspecten, Zijn het twee begrippen die elkaar uitsluiten, of zijn het twee zijden van dezelfde medaille?
Hoe kun je seksediversiteit en intersekse in beleid opnemen? En op welke gronden doe je dat dan? Vaak wordt gedacht dat het beëindigen van de non-consensuele, zonder problemen uit te stellen operaties bij kinderen het enige is waar intersekse organisaties aan werken. Maar in werkelijkheid behoren seksediversiteit en intersekse zichtbaar te zijn in tal van beleidsterreinen.
Interseksefobie wordt gekenmerkt door een afwijzende houding en negatieve gevoelens ten opzichte van intersekse en intersekse mensen. Interseksefobie uit zich als minachting, vooringenomenheid, afkeer, haat of antipathie. Dit kan leiden tot interseksediscriminatie: het uitsluiten, beledigen, of anders behandelen van intersekse mensen. In dit artikel worden voorbeelden gegeven van interseksefobie en interseksediscriminatie.
Dit artikel begint met een theoretische onderbouwing van de vraag waarom intersekse mensen niet zichtbaar zijn in de maatschappij en daarna wordt ingegaan op de vraag wat een coming-out nu nog in de weg staat.
Het Europees Parlement heeft in 2019 een belangrijke resolutie over intersekse aangenomen.
In deze door Movisie en NNID geschreven handreiking leest u meer over intersekse en wat u als professional kunt doen. Dit is een bijgewerkte versie van de Handreiking die in oktober 2016 is gepubliceerd door Movisie.
De Raad van Europa heeft zich met twee resoluties en een rapport van de Commissaris voor de Mensenrechten duidelijk uitgesproken voor de bescherming van de rechten van intersekse personen.
De Nederlandse overheid heeft bij beoordelingen in het kader van CEDAW, CESCR, UPR, en CaT aanbevelingen ontvangen over de situatie van intersekse personen. Maar werkt dat? Waarom mag de Verenigde Naties de Nederlandse overheid de les lezen en hoe gaat dat dan?